Gebroken cultuur bij WeWork Thailand: We braken een whiteboard en kregen een rekening van $1.219

  • Deel Dit
Cathy Daniels

We werkten samen in WeWork Bangkok en braken per ongeluk een deel van een glazen whiteboard. Toen we het meldden en een rekening kregen, vroegen we een gespecificeerde rekening en vonden we iets interessants. Het is duidelijk dat de cultuur van WeWork gebroken is van de directiekamer tot aan de borden in de kamer.

Om te beginnen moeten we een paar dingen duidelijk maken. Ten eerste heb ik niets tegen WeWork. Integendeel, ik werk al 18 maanden bij hen (en ben onlangs met nog eens 12 maanden verlengd), heb een jaar lang een speciale ruimte met twee stoelen gehad bij WeWork Shenzhen en heb ook op verschillende WeWork-locaties in Singapore en Londen gewerkt. Als kleine influencer heb ik zelfs twee keer als gastheer gefungeerd voor een netwerk...evenementen en promootte WeWork zonder compensatie. Ze hoefden me niet te betalen. Als een vroege WeWork klant, was ik blij en hield van mijn coworking ruimte.

Het is ook belangrijk op te merken dat ik vind dat we in het algemeen moeten betalen voor het breken van dingen die niet van ons zijn. Hoewel het breken van een glas in een restaurant en het breken van een vaas in een antiekwinkel twee totaal verschillende dingen zijn, spreekt het vanzelf dat persoonlijke verantwoordelijkheid belangrijk is. Maar in een zakelijke omgeving, of het nu in een traditioneel kantoor of een coworkingruimte is, is hetHet is bijzonder belangrijk dat beide partijen volledig transparant en eerlijk zijn wanneer een reparatie moet plaatsvinden. Alleen dan kan er een bevredigende en professionele uitkomst zijn.

Deze disclaimers terzijde, laten we naar het verhaal gaan.

We werkten samen bij WeWork

Onlangs was ik in Bangkok voor de jaarlijkse DCBKK-conferentie voor leden van een locatie-onafhankelijke gemeenschap waar ik deel van uitmaak, de Dynamite Circle. Ja, er waren lezingen en maaltijden zoals op veel conferenties, maar hier waren gesprekken en kameraadschap met ondernemers aan de top van hun kunnen in veel verschillende sectoren.

Uiteraard wilde ik een paar van mijn vrienden verzamelen om te brainstormen en ideeën uit te wisselen over de groei van onze online bedrijven. Als WeWorker boekte ik dus een vergaderruimte in een WeWork-ruimte in Bangkok. De mastermind-sessie verliep erg goed en we slaagden erin een aantal geweldige zakelijke ideeën uit te wisselen.

We hebben het glazen whiteboard gebroken

De ruimte was extreem krap. We hadden een kamer voor 6 personen geboekt, en het bleek dat er maar vier van ons in pasten. De ruimte tussen iemands rug en het glazen whiteboard was minder dan 30 cm (ongeveer een voet), zoals je kunt zien op de foto hieronder. En wat er dus gebeurde is dat mijn vriend Bowen terloops zijn stoel naar achteren kantelde en tegen het whiteboard achter hem leunde (hij dacht dat het gewooneen muur) en hij hoorde een barst. Oh nee, het was geen muur, het was een whiteboard van glas!!!

Er zijn geen waarschuwings- of herinneringsborden die zeggen dat het whiteboard kwetsbaar is of niet mag leunen.

In mijn WeWork-kantoor thuis is het whiteboard ook van glas, maar er is geen extra ruimte tussen de muur en het glazen whiteboard. Deze echter wel!

We rapporteerden aan het WeWork Community Team

Nadat we ons realiseerden dat het glazen whiteboard kapot was, zijn we onmiddellijk naar de begane grond gegaan en hebben we het community team op de hoogte gebracht. We waren openhartig over het incident omdat we begrepen dat we een persoonlijke verantwoordelijkheid hadden om bij te dragen aan de reparatie of vervanging van het whiteboard. Daarom hebben we alles gedaan wat we konden om met WeWork Thailand samen te werken om het probleem zonder enige aarzeling op te lossen.Mij werd verteld dat ik op de hoogte zou worden gehouden van de evaluatie van de schade en de vergoeding.

Dit was de eerste e-mail die ze me op 15 oktober 2019 stuurden.

En een maand later...

We hebben een rekening van $1.219 USD.

Op 18 november 2019 kreeg ik weer een e-mail van WeWork.

Merk op dat ik tussen 15 oktober en 18 november geen enkele van hun updates over het incident heb ontvangen, om nog maar te zwijgen over hoe hun besluit tot stand is gekomen. Het is eerst alleen een kennisgeving, en dan een rekening als deze:

Maar liefst 36.861,50 THB (Thaise munt)!!!

Voor degenen die niet bekend zijn met de waarde van de Thaise Baht, het bedrag was gelijk aan $1.219,37 in USD, plus of min de voortdurend veranderende wisselkoers.

Iets anders dat het vermelden waard is, is dat er geen specificatie was en geen uitleg over de schade in relatie tot de voorwaarden, alleen een "mooie" factuur. Ik was een beetje in shock toen ik de rekening deelde met mijn vriend Bowen, die er niets van moest hebben. Hij nam het vanaf dat moment over.

We hebben de leverancier van het glazen whiteboard gebeld

Het eerste wat Bowen deed was een bezoek brengen aan die WeWork-ruimte en persoonlijk spreken met de community manager. Bowen mocht de ruimte bezoeken voor inspectie en hij nam een paar foto's van het beschadigde whiteboard. Gelukkig ontdekte hij dat de fabrikant ThaiWhiteboard en zijn contactnummers op het whiteboard waren gestempeld, en hij nam contact met hen op om de prijs te controleren.

Lang verhaal kort, het blijkt dat de totale kosten van het whiteboard, inclusief belasting en installatie 15.000 Baht bedroegen, veel minder dan de helft van de 36.000 die ons door WeWork Thailand in rekening werd gebracht.

We vroegen om een uitsplitsing van de rekening

De community manager stelde toen voor dat mijn vriend met het operationeel team zou spreken, aangezien zij verantwoordelijk waren voor de gehele faciliteit en de factuur. Toen de operationeel manager arriveerde, deelde mijn vriend zijn bevindingen en vroeg om de gespecificeerde rekening.

In plaats van mijn vriend te helpen, deed de operationeel manager het ruw af als een kwestie van vertrouwelijkheid en beweerde dat het factuurbedrag van 36.000 Thai Baht correct was en dat de hoge prijs te wijten was aan het feit dat het product uit het buitenland was geïmporteerd. Ze hield ook vol dat hun glazen whiteboards waren gemaakt van glas van zeer hoge kwaliteit, dat verschilde van de typische glazen whiteboards die in de VS worden gebruikt.Ongelooflijk, de manager beschuldigde mijn vriend zelfs van opzettelijke misleiding van de whiteboardfabrikant om een lagere offerte te krijgen.

Tot op dat moment had de operationeel directeur geweigerd enige moeite te doen om de feiten te verifiëren of het team te raadplegen. Ze bleef gewoon weigeren en alle bevindingen die mijn vriend met haar deelde, terzijde schuiven, zelfs in die mate dat ze haar stem verhief en agressieve handgebaren maakte, in een open ruimte in het bijzijn van andere getuigen.

Wetende dat de discussie nergens toe zou leiden, belde mijn vriend de verkoper rechtstreeks op de luidspreker en bevestigde de eerder genoemde prijs van 15.000 Baht. De operationeel directeur, aldus onverwacht gekastijd en blootgesteld, stemde er rustig mee in om met hun bouwteam te spreken om ons een gespecificeerde rekening te bezorgen.

Toevallig is mijn vriend een financiële geek. (Hij was een van de eerste leden bij een bekend financieel bedrijf in Singapore.) Dus hij dook echt in de rekening.

We hebben iets heel interessants gevonden

De gespecificeerde rekening was absoluut... interessant!

Ten eerste brachten ze 10.000 Baht (ongeveer 330 USD) in rekening voor verhuis- en transportkosten, in tegenstelling tot het werkelijke tarief van de verkoper, 2.000 Baht, wat een verschil is van 8.000 Baht met wat WeWork ons in rekening bracht. Wat was WeWork aan het doen?

Vervolgens gaf een vervolgfactuur een "managementfee" aan van 8.500 Baht (ongeveer 280 USD), die het gat opvulde tussen de rekening hierboven en de oorspronkelijke 36.861. Maar ik vond dat mijn vriend Bowen, die toch al het benenwerk had gedaan, zichzelf waarschijnlijk die managementfee moest betalen! Grappen terzijde, dit was een beetje absurd.

Wat het eigenlijke glazen whiteboard betreft, het bedrag ligt veel dichter bij wat we hadden onderzocht, namelijk 16.500 Baht, maar dit bedrag was nog steeds onverklaarbaar hoger dan wat de verkoper had opgegeven met 1.500 Baht. Maar hé, laten we een kleine overwinning vieren!

Mijn vriend blijft per e-mail corresponderen in wat ik beschouw als een vergeefse poging om WeWork Thailand tot rede te brengen, en hen te laten antwoorden op vragen als:

  • Waarom rekent WeWork vijf keer het markttarief voor het verwijderen en vervoeren van een whiteboard?
  • Waarom brengt WeWork bijna 50% van de kosten van het vervangende artikel in rekening voor "beheerskosten"?
  • Waarom zijn deze dure glazen whiteboards niet verzekerd?

Laatste gedachten

Bij het schrijven van dit artikel is de kwestie nog niet opgelost. Maar het is een perfect voorbeeld van waarom WeWork op het meest basale niveau kapot is, en waarom het "We" dat zo wordt aangeprezen door de nu in ongenade gevallen Adam Neumann niets anders is dan een loze belofte. Misschien kunnen we een leerzame les trekken uit de 6 miljoen dollar die Neumann onlangs moest terugbetalen nadat hij in het geheim het merk "We" had gedeponeerd en vervolgensHet lijkt erop dat andere bedrijven de creatieve boekhouding hebben opgepikt die Enron een generatie geleden pionierde en Goldman Sachs tot een kunstvorm maakte in de aanloop naar de financiële crisis van 2008.

Terwijl we wachten op de definitieve oplossing van dit incident, heb ik een paar gedachten:

1. Waarom probeerde WeWork Thailand te profiteren van dit onfortuinlijke incident door ons irrelevante managementkosten in rekening te brengen (niet vermeld op de eerste factuur), de verhuis- en transportkosten sterk te verhogen en aanvankelijk te weigeren een gespecificeerde rekening te verstrekken, waarvan zij beweerden dat het "vertrouwelijke informatie" was? We zouden verwachten dat een wereldwijd erkend merk als WeWork zijn best zou doen om zijn klanten te helpen bij het oplossen van een probleem, maar in plaats daarvan kregen we een bedrijf dat probeerde te profiteren van het ongeluk van een klant. Dit gaf ons een nog slechter gevoel, aangezien we heel open en coöperatief waren over het incident.

2. Waarom is er, gezien alle negatieve pers die momenteel rond WeWork hangt, zo'n toonzetting in wat een routinezaak moet zijn? Is dit het soort verhaal dat WeWork wil cultiveren? Is dit wat ze willen dat mensen horen? "Leun tijdens een vergadering tegen een van onze whiteboards en je krijgt misschien een hoge rekening zonder uitleg!" Wanneer je "We" in je bedrijfsnaam hebt staan, heb je jezelf in het zonnetje gezet om te proberen samen te werken, niet tegen je klanten.

3. Waarom was er zo'n gebrek aan elementair professionalisme bij WeWork Thailand? In plaats van te bellen om de feiten van de zaak vast te stellen, of een kopie van de voorwaarden van de kamerhuur te overhandigen in combinatie met een gespecificeerde rekening, koos WeWork ervoor om een enkele rekening te sturen zonder verdere uitleg. Er zit een arrogantie en gebrek aan empathie in deze actie die de grotere bedrijfscultuur weerspiegelt.

4. Waarom stond de operationeel manager erop om in het openbaar onbeleefd te zijn tegen mijn vriendin, met stemverheffing en dreigende handgebaren? Is het niet ironisch om jezelf een "WeWork manager" te noemen en tegelijkertijd niet te begrijpen dat "gemeenschap" niet is gebouwd op het escaleren van een interactie simpelweg omdat iemand die een rekening heeft ontvangen om een specificatie vroeg?

Hoe de zaak ook wordt opgelost, het is duidelijk dat de cultuur van WeWork kapot is van de directiekamer tot aan de borden in de kamer.

Terzijde, ik wil mijn vriend Bowen bedanken dat hij zijn tijd en moeite in dit WeWork incident steekt en nooit opgeeft totdat we de waarheid krijgen. Het is zijn houding die me aanmoedigde om dit artikel te schrijven. Bedankt maat!

Ik ben Cathy Daniels, een expert in Adobe Illustrator. Ik gebruik de software sinds versie 2.0 en maak er sinds 2003 tutorials voor. Mijn blog is een van de meest populaire bestemmingen op internet voor mensen die Illustrator willen leren. Naast mijn werk als blogger ben ik ook auteur en grafisch vormgever.