Heb je je ooit afgevraagd waarom een bepaalde noot op een piano zo klinkt? Of hoe we de stemmingsnormen bedenken die bands en ensembles in staat stellen samen te spelen om unieke en gemakkelijk reproduceerbare harmonieën te creëren?

Waar komt de standaardstemming vandaan?

Zoals met veel andere aspecten van het leven, is het bereiken van een stemmingsnorm in de muziek een zeer verhit debat geweest dat verschillende terreinen overstijgt, van muziektheorie tot natuurkunde, filosofie en zelfs magie.

Tweeduizend jaar lang heeft de mens geprobeerd overeenstemming te bereiken over wat de specifieke frequentiestandaard voor het stemmen van instrumenten moest zijn, totdat in de 20e eeuw de meerderheid van de muziekwereld het eens werd over specifieke stemparameters voor gestandaardiseerde toonhoogte.

Deze referentietoonhoogte is echter verre van vaststaand. Tegenwoordig betwisten zowel muziektheoretici als audiofielen de status quo en zetten zij vraagtekens bij de meest algemeen aanvaarde stemmingsnorm. De redenen voor deze onenigheid zijn talrijk, en sommige nogal vergezocht.

Toch zijn er wereldwijd duizenden musici en componisten die vinden dat de stemfrequentie die de meerderheid gebruikt de geluidskwaliteit van muziek verslechtert en niet in harmonie is met de frequenties van het universum.

A432 vs A440 - Welke standaard is het beste?

Daarom analyseer ik vandaag het grote debat tussen de stemming in A4 = 432 vs 440 Hz, waarbij A4 de A-noot is net boven midden C en de toonhoogte referentie voor standaard stemming. Eerst behandel ik wat achtergrond geschiedenis en hoe we aan 440 Hz zijn gekomen voor onze muziekinstrumenten.

Vervolgens beschrijf ik de redenen achter de "432 Hz beweging", wat u kunt doen om het verschil zelf te horen, en hoe u uw muziekinstrumenten op een andere toonhoogte kunt afstemmen, of dat nu echt of digitaal is.

Aan het eind van dit artikel zul je kunnen vaststellen welke stemmingsnorm het beste werkt voor jouw composities, waarom sommige musici kiezen voor een andere referentietoonhoogte, en de beste frequenties om je chakra te openen en één te worden met het universum. Niet slecht voor maar één artikel, toch?

TIP: Vergeet niet dat dit bericht vrij technisch is, met enkele muzikale en wetenschappelijke termen die u misschien niet kent. Ik zal echter proberen het zo eenvoudig mogelijk te houden.

Laten we erin duiken!

Wat is tuning?

Laten we beginnen met de basis. Het stemmen van de meeste instrumenten is tegenwoordig uiterst eenvoudig, want je hebt alleen een digitaal stemapparaat of een app nodig om het zelf in enkele seconden te doen. Het wordt echter ingewikkelder met piano's en klassieke instrumenten in het algemeen, die oefening, geduld en het juiste gereedschap vereisen, zoals een speciale hendel en een elektronisch chromatisch stemapparaat.

Maar vóór het prachtige digitale tijdperk waarin wij leven, moesten instrumenten handmatig worden gestemd, zodat elke noot een bepaalde toonhoogte zou weergeven, en dezelfde noot gespeeld op verschillende instrumenten dezelfde frequentie zou hebben.

Musici gebruiken dit stemmingssysteem om ervoor te zorgen dat hun instrumenten niet "ontstemd" zijn en dus naadloos samengaan met andere instrumenten die dezelfde stemmingsnorm volgen.

De uitvinding van de stemvork zorgt voor standaardisatie

De uitvinding van stemvorken in 1711 bood de eerste mogelijkheid om de toonhoogte te standaardiseren. Door stemvorken tegen een oppervlak te slaan, resoneert het op een specifieke constante toonhoogte, die kan worden gebruikt om de toon van een muziekinstrument af te stemmen op de frequentie die door de stemvork wordt gereproduceerd.

Hoe zit het met de duizenden jaren muziek van vóór de 18e eeuw? Muzikanten gebruikten vooral verhoudingen en intervallen om hun instrumenten te stemmen, en er waren enkele stemtechnieken zoals de Pythagoreïsche stemming die eeuwenlang in de westerse muziek werd gebruikt.

De geschiedenis van het stemmen van muziekinstrumenten

Vóór de 18e eeuw was een van de meest gebruikte stemmingssystemen de zogenaamde Pythagoreïsche stemming. Deze stemming had een frequentieverhouding van 3:2, waardoor perfecte kwint harmonieën mogelijk waren en het stemmen dus eenvoudiger was.

Bijvoorbeeld, met deze frequentieverhouding zou een D-toon gestemd op 288 Hz een A-toon geven op 432 Hz. Deze specifieke stemmingsmethode, ontwikkeld door de grote Griekse filosoof, ontwikkelde zich tot de Pythagoreïsche stemming, een systeem van muzikale stemming gebaseerd op perfecte kwintintervallen.

Hoewel je in de moderne klassieke muziek nog steeds muziek hoort die op deze manier gestemd is, wordt de Pythagorese stemming als verouderd beschouwd omdat het alleen werkt voor vier consonante intervallen: unisons, kwarten, kwinten en octaven. Dit houdt geen rekening met alle majeur/mineur intervallen die in de moderne muziek veel gebruikt worden. De complexiteit van de hedendaagse muziek maakte de Pythagorese stemming achterhaald.

De A Boven Midden C is de Gids

De afgelopen driehonderd jaar is de A4-noot, de A boven de middelste C op de piano, gebruikt als de stemmingsnorm voor westerse muziek. Tot de 21e eeuw was er geen overeenstemming tussen verschillende componisten, instrumentmakers en orkesten over welke frequentie A4 moest zijn.

Beethoven, Mozart, Verdi, en vele anderen varieerden sterk en stemden hun orkesten verschillend, waarbij ze bewust kozen tussen 432 Hz, 435 Hz, of 451 Hz, afhankelijk van hun persoonlijke voorkeur en de melodie die het beste bij hun composities paste.

Twee cruciale ontdekkingen hielpen de mensheid een gestandaardiseerde toonhoogte te definiëren: de ontdekking van elektromagnetische golven en de universele definitie van een seconde.

Elektromagnetische golven per seconde = Tunning

Heinrich Hertz bewees het bestaan van elektromagnetische golven in 1830. Bij geluid staat één Hertz voor één cyclus in een geluidsgolf per seconde. 440 Hz, de standaard toonhoogte van de A4, betekent 440 cycli per seconde. 432 Hz betekent, zoals u misschien al raadt, 432 cycli per seconde.

Als eenheid van tijd werd de seconde aan het eind van de 16e eeuw de internationale standaardeenheid. Zonder het begrip seconde was er geen mogelijkheid om muziekinstrumenten op specifieke frequenties te stemmen, omdat wij één Hertz definiëren als één cyclus per seconde.

Vóór de standaardisatie stemde elke componist zijn instrumenten en orkesten op verschillende toonhoogten. Zo gebruikte de Italiaanse componist Giuseppe Verdi A4 = 440 Hz, Mozart 421,6 Hz en de stemvork van Beethoven resoneerde op 455,4 Hz.

In de 19e eeuw begon de wereld van de westerse muziek geleidelijk te streven naar standaardisatie van de stemming. Toch zou het nog tot de volgende eeuw duren voordat het orkest wereldwijd overeenstemming bereikte over een unieke referentietoonhoogte, dankzij de Internationale Organisatie voor Standaardisatie.

Waarom werd 440 Hz de stemmingsnorm?

Decennia voor de universele standaardisatie van de 20e eeuw werd de Franse standaard van 435 Hz de meest gebruikte frequentie. In 1855 koos Italië voor A4 = 440 Hz, en de Verenigde Staten volgden aan het begin van de 20e eeuw.

In 1939 erkende de Internationale Organisatie voor Standaardisatie 440 Hz als de standaard concert toonhoogte. Zo werd A4 = 440 Hz de stemmingsstandaard van alle instrumenten die we vandaag de dag gebruiken, zowel analoog als digitaal.

Tegenwoordig gebruiken de meeste muziek die je op de radio hoort of live in een concertzaal, 440 Hz als referentietoonhoogte. Er zijn echter veel uitzonderingen, zoals het Boston Symphony Orchestra, dat 441 Hz gebruikt, en orkesten in Berlijn en Moskou, die tot 443 Hz, en 444 Hz gaan.

Dus, is dit het einde van het verhaal? Helemaal niet.

Wat is 432 Hz?

432 Hz is een alternatief stemmingssysteem dat voor het eerst werd voorgesteld door de Franse filosoof Joseph Sauveur in 1713 (over hem later meer). De Italiaanse componist Giuseppe Verdi beval deze referentietoonhoogte aan als standaard voor orkesten in de 19e eeuw.

Hoewel de wereldwijde muziekgemeenschap is overeengekomen om A4 = 440 Hz als primaire afstemmingsreferentie te gebruiken, beweren veel musici en audiofielen dat muziek op A4 = 432 Hz beter, rijker en ontspannender klinkt.

Anderen menen dat 432 Hz meer in overeenstemming is met de frequentie van het universum en de natuurlijke pulsatie van de aarde. Zoals beschreven door de Schumann-resonantie resoneert de fundamentele frequentie van de elektromagnetische golven van de aarde op 7,83 Hz, dus heel dicht bij 8, een getal dat aanhangers van 432 Hz erg leuk vinden vanwege de symbolische betekenis.

Hoewel de 432 Hz beweging al geruime tijd aan de gang is, hebben de aanhangers ervan de laatste decennia met hernieuwde energie gestreden vanwege de veronderstelde genezende krachten die deze frequentie heeft en de voordelen die zij kan bieden aan luisteraars.

Hoe klinkt 432 Hz?

Aangezien muzieknoten met een lagere frequentie een lagere toonhoogte opleveren, krijg je, als je de frequentie van A4 verlaagt tot 432 Hz, een A4 die 8 Hz lager klinkt dan de frequentiestandaard. Er is dus een aanzienlijk verschil tussen een instrument dat gestemd is op 440 Hz en 432 Hz, dat je ook zonder een uitstekende relatieve toonhoogte kunt horen.

Onthoud dat A4 = 432 Hz niet betekent dat A4 de enige noot is die je moet aanpassen om de referentietoonhoogte te veranderen. Om een muziekinstrument te hebben dat werkelijk op 432 Hz klinkt, moet je de frequenties van alle noten verlagen, met A4 als referentiepunt.

Bekijk deze video om het verschil te horen op hetzelfde stuk met alternatieve stemming: //www.youtube.com/watch?v=74JzBgm9Mz4&t=108s

Welke toon is 432 Hz?

De toon A4, boven de centrale C, is de afgelopen driehonderd jaar gebruikt als referentietoon. Vóór de standaardisatie konden componisten A4 overal tussen 400 en 480 Hz stemmen (inclusief 432 Hz) en de rest van de frequenties dienovereenkomstig aanpassen.

Hoewel de muziekgemeenschap heeft ingestemd met de concertstemming op 440 Hz, kun je ervoor kiezen je instrumenten op andere frequenties te stemmen om de kwaliteit van je muziek te verbeteren. Er is geen regel tegen, en in feite kan het je helpen je sonische palet uit te breiden en unieke soundscapes te creëren.

U kunt uw instrument afstemmen op 432 Hz, 440 Hz of 455 Hz. Welke referentietoonhoogte u kiest is geheel aan u, zolang u er maar voor zorgt dat anderen de muziek die u maakt gemakkelijk kunnen reproduceren, mocht u de volgende Beethoven worden.

Waarom geven sommige mensen de voorkeur aan 432 Hz?

Er zijn twee belangrijke redenen waarom sommige musici en audiofielen de voorkeur geven aan de 432 Hz stemming: de ene is gebaseerd op een (theoretische) verbetering van de geluidskwaliteit, terwijl de andere meer een spirituele keuze is.

Biedt 432 Hz een beter geluid?

Laten we beginnen met het eerste. Instrumenten die gestemd zijn op een frequentie lager dan 440 Hz, zoals 432 Hz, kunnen resulteren in een warmere, diepere geluidservaring, simpelweg omdat dat een kenmerk is van lagere frequenties. Het verschil in Hertz is minimaal, maar is er wel, en u kunt hier zelf controleren hoe deze twee stemmingsnormen klinken.

Een van de belangrijkste argumenten tegen de 440 Hz is dat bij gebruik van deze stemming de acht octaven van C uitkomen op een aantal fractionele getallen; terwijl bij A4 = 432 Hz de acht octaven van C allemaal uitkomen op wiskundig consistente hele getallen: 32 Hz, 64 Hz, enzovoort.

Oorspronkelijk bedacht door de Franse natuurkundige Joseph Sauveur, die deze benadering de wetenschappelijke toonhoogte of Sauveur toonhoogte noemde; deze stelt de C4 in op 256 Hz in plaats van de standaard 261,62 Hz, wat eenvoudigere gehele waarden oplevert bij het stemmen.

Sommige mensen beweren dat we naar muziek moeten luisteren op de toonhoogte die oorspronkelijk voor het lied is bedacht, wat volgens mij volkomen logisch is. Waar mogelijk wordt dit gedaan door veel klassieke orkesten die hun instrumenten stemmen op basis van de stemvork van de componist of het historische bewijs waarover we beschikken.

Heeft 432 Hz spirituele kwaliteiten?

Nu komt het spirituele aspect van het debat. Mensen beweren dat de 432 Hz een aantal opmerkelijke helende eigenschappen heeft, omdat deze frequentie in overeenstemming is met de frequentie van het universum. Vaak beweren mensen dat muziek op 432 Hz ontspannend is en ideaal voor meditatie dankzij de kalmere, zachtere tonen.

Samenzweringstheorieën zijn er in overvloed. Sommige mensen beweren dat A4 = 440 Hz aanvankelijk werd aangenomen door militaire groepen en vervolgens werd gepromoot door Nazi-Duitsland; anderen beweren dat 432 Hz een aantal spirituele helende eigenschappen heeft en resoneert met de cellen van het menselijk lichaam, waardoor het geneest.

Je kunt online allerlei wiskundige "bewijzen" vinden voor het gebruik van A4 = 432 Hz en uitleg over hoe deze frequentie je zal helpen je chakra en derde oog te openen.

Kort gezegd denken sommigen dat muziek op 432 Hz eigenlijk beter klinkt, terwijl anderen geloven dat deze frequentie unieke eigenschappen heeft waardoor je je beter voelt.

Hoe instrumenten stemmen in 432 Hz

Hoewel alle digitale stemapparaten de standaard 440 Hz stemming gebruiken, kunnen de meeste de frequentie moeiteloos omschakelen naar 432 Hz. Als je een willekeurige app gebruikt, moet je gewoon de instellingen controleren om de stemfrequentie aan te passen. Als je gitaar speelt en een chromatisch stempedaal gebruikt, moet je de instellingenknop vinden en de frequentie veranderen.

Voor klassieke instrumenten kun je een 432 Hz stemvork kopen en die gebruiken om muziekinstrumenten te stemmen. Als je in een ensemble speelt, zorg er dan voor dat alle andere muzikanten hun instrumenten op 432 Hz stemmen; anders klink je niet goed.

Hoe muziek converteren naar 432 Hz

Veel websites kunnen gratis muziek omzetten van 440 Hz naar 432 Hz. Je kunt het ook zelf doen met een DAW (digital audio workstation) zoals Ableton of Logic Pro. Op een DAW kun je de instellingen van een enkel spoor wijzigen of het voor het hele stuk doen via het mastertrack.

Wellicht de eenvoudigste manier om zelf de frequentie om te zetten naar 432 Hz is met de gratis DAW Audacity, waarmee je in audacity de toonhoogte kunt veranderen zonder het tempo te beïnvloeden met behulp van het Verander toonhoogte effect.

U kunt deze procedure volgen voor nummers die u hebt gemaakt of zelfs nummers van beroemde artiesten. Wilt u horen hoe ze klinken op 432 Hz? Nu hebt u de kans om ze te converteren naar een andere frequentie en hetzelfde stuk te beluisteren op een andere toonhoogte.

Hoe VST-plug-ins afstemmen op 432 Hz

Alle VST plug-ins gebruiken de afstemnorm van 440 Hz. Alle VST synths moeten een oscillator pitch sectie hebben. Om 432 Hz te bereiken, moet u de oscillatorknop verlagen met -32 cents of zo dicht mogelijk daarbij. Als u meerdere instrumenten gebruikt, moeten ze allemaal op 432 Hz worden ingesteld.

Zoals ik in de vorige paragraaf al zei, kun je ook elk instrument opnemen en dan de toonhoogte veranderen met Audacity. Als je Ableton gebruikt, kun je de oscillator toonhoogte sectie van al je instrumenten aanpassen en dan opslaan als de apparaat preset. Op die manier hoef je niet telkens de instellingen te veranderen.

Laatste gedachten

Ik hoop dat dit artikel het debat tussen deze twee stemmingsnormen heeft helpen verduidelijken. Ik hoop ook dat mijn persoonlijke voorkeur uw visie op de zaak niet al te zeer heeft beïnvloed.

Velen geloven dat muziek op 432 Hz rijker en warmer klinkt. Gedeeltelijk geloof ik dat dit waar is, want lagere frequenties klinken meestal dieper, dus een kleine variatie in de toonhoogte kan de indruk wekken dat het nummer beter klinkt.

Experimenteren met verschillende afstemmingsnormen

Het feit dat we een standaardstemming hebben op A4 = 440 Hz betekent niet dat alle musici dezelfde toonhoogte moeten gebruiken of dat 440 Hz universeel aanvaard is. In feite kiezen tientallen orkesten wereldwijd ervoor om hun instrumenten anders te stemmen, ergens tussen 440 Hz en 444 Hz.

Hoewel je niet blindelings de gestandaardiseerde toonhoogte van de laatste decennia moet volgen, is de keuze voor de 432 Hz stemming vanwege de zogenaamde genezende eigenschappen een keuze die weinig te maken heeft met muziek en meer met spirituele overtuigingen.

Wees op je hoede voor complottheorieën

Als u snel online zoekt, vindt u een overvloed aan artikelen over dit onderwerp. Ik raad u echter aan zorgvuldig te kiezen wat u besluit te lezen en elke vorm van complottheorie te vermijden, want sommige van deze artikelen zijn duidelijk geschreven door flat-earthers met een vage muzikale achtergrond.

Aan de andere kant trekken sommige een interessante vergelijking tussen de verschillende toonhoogten en geven ze waardevolle informatie die u kunt gebruiken voor uw vorderingen bij het musiceren.

A4 = 432 Hz wordt vaak gebruikt voor yoga en meditatie: dus als je van ambient muziek houdt, zou je deze lagere toonhoogte moeten proberen en kijken of het diepte toevoegt aan je geluid.

Ik denk dat het proberen van verschillende stemmingen en het veranderen van de toonhoogte van je nummer variatie kan toevoegen aan je geluid en het unieker kan maken. Aangezien alle DAW's de optie bieden om de toonhoogte te veranderen, waarom probeer je het niet eens en kijk hoe je tracks klinken?

Ik stel ook voor dat je iemand anders naar je aangepaste nummers laat luisteren, gewoon om er zeker van te zijn dat jouw mening over het geluid van het nummer niet wordt beïnvloed. Probeer je niet te laten beïnvloeden door het huidige debat en concentreer je op je hoofddoel: unieke muziek maken die zo goed mogelijk klinkt.