Inhoudsopgave
Heeft u zich ooit afgevraagd waarom sommige films uw hele tv-scherm vullen en andere er geplet uitzien? Of waarom een video zwarte balken heeft aan de boven- en onderkant of zijkanten van uw computerscherm, en andere video's niet?
Dat komt door een afbeeldingseigenschap die beeldverhouding heet en de vorm en afmetingen ervan bepaalt. Elk frame, digitale video, canvas, responsive design en afbeelding heeft vaak een rechthoekige vorm die uitzonderlijk precies in verhouding is.
In de loop der jaren zijn veel verschillende beeldverhoudingen gebruikt. De meeste gebruikers van digitale video-inhoud gebruiken echter 16:9 en tot op zekere hoogte 4:3. Een typische high-definition tv, een mobiel apparaat en een computermonitor gebruiken een beeldverhouding van 16:9.
Aspectverhouding Definitie
Wat betekent beeldverhouding nu precies? De beeldverhouding is de proportionele verhouding tussen de breedte en de hoogte van een afbeelding.
Twee getallen gescheiden door een dubbele punt staan voor de beeldverhouding. Het eerste getal staat voor de breedte en het tweede voor de hoogte. Bijvoorbeeld, een beeldverhouding van 1,78:1 betekent dat de breedte van de afbeelding 1,78 keer de grootte van de hoogte is. Hele getallen zijn gemakkelijker te lezen, dus dit wordt vaak geschreven als 4:3. Dit heeft niets te maken met de grootte van een afbeelding (maar niet met de werkelijke resolutie of het totale aantal pixels debeeld bevat) - een 4000×3000 beeld en een 240×180 beeld hebben dezelfde beeldverhoudingen.
De afmetingen van de sensor in uw digitale camera bepalen de standaard beeldverhouding. Deze is gebaseerd op de breedte en hoogte (B: H) van het beeld. Als de sensor van uw camera bijvoorbeeld 24 mm breed en 16 mm hoog is, dan is de beeldverhouding 3:2.
Als filmmaker die inhoud maakt voor zowel mobiele apparaten als pc's, moet je er bijvoorbeeld rekening mee houden dat een smartphone een andere beeldverhouding heeft dan een laptopscherm.
Als u met video's of afbeeldingen werkt, moet u weten wat beeldverhoudingen zijn, zodat u snel video's, afbeeldingen en digitale bestanden/inhoud van het ene scherm naar het andere kunt verplaatsen zonder een fout te maken in uw berekeningen.
In het verleden hoefden mensen niets te weten over beeldverhoudingen. Tegenwoordig worden we echter voortdurend omringd door schermen van verschillende vormen en maten, waarop uiteenlopende beelden worden getoond. Daarom is het nuttig om de regels van film te begrijpen. Vooral als je een maker bent. In dit artikel bespreken we beeldverhoudingen in film en tv.
De evolutie van de beeldverhouding
Films werden in de begindagen van de cinema vaak in 4:3 geprojecteerd. Filmstrips gebruikten deze verhoudingen vaak. Daardoor ging iedereen er gewoon in mee. Door er licht doorheen te schijnen, kon je een beeld in dezelfde beeldverhouding projecteren.
In het tijdperk van de stomme film keurde de Academy of Motion Picture Arts and Sciences 1,37:1 goed als de optimale verhouding in een van de vele pogingen om de beeldverhouding te standaardiseren. Daarom werden de meeste films in de bioscoop in die beeldverhouding gepresenteerd.
In de jaren 1950 werd TV steeds populairder, en gingen mensen minder naar de bioscoop, maar de beeldverhoudingen in de bioscoop bleven. Naarmate de tijd verstreek, begonnen filmmakers te sleutelen aan de vormen en maten van hun frames, en de beeldverhoudingen begonnen als reactie daarop te veranderen. Tot het begin van de jaren 2000 waren TV-schermen allemaal 4:3, dus er was geen verwarring over wat de beeldverhouding zou moeten zijn.
Dingen veranderden toen breedbeeldtelevisie met hoge definitie populair werd. De nieuwe technologie dwong oudere shows om hun 4:3 shows om te zetten naar 16×9 om in omloop te blijven. Dit werd gedaan door films bij te snijden om op een scherm te passen of technieken die bekend staan als letterboxing en pillarboxing.
Letterboxing en pillarboxing zijn methoden om de oorspronkelijke beeldverhouding van een film te behouden wanneer deze wordt vertoond op een scherm met een andere verhouding. Wanneer er een verschil is tussen de beeldverhouding van de opname en die van het scherm, verschijnen er zwarte balken op het scherm. Letterboxing" verwijst naar de balken boven- en onderaan het scherm. Ze verschijnen wanneer de inhoud een bredere beeldverhouding heeft dan het scherm."Pillarboxing" verwijst naar zwarte balken aan de zijkanten van het scherm. Ze treden op wanneer de gefilmde inhoud een grotere beeldverhouding heeft dan het scherm.
Moderne televisietoestellen hebben deze bredere verhouding gehandhaafd. Ook maken zij breedbeeld filmformaten mogelijk waarmee films in hun oorspronkelijke formaat kunnen worden weergegeven.
Gemeenschappelijke aspectverhoudingen
Er zijn veel verschillende beeldverhoudingen geweest in de geschiedenis van film en televisie, waaronder:
4:3 of 1.33:1
Vroeger waren alle tv-schermen 4:3. Vóór breedbeeldtelevisie werden de meeste video's in dezelfde beeldverhouding opgenomen. Het was de allereerste beeldverhouding voor tv-toestellen, computermonitoren en alle schermen in die tijd. Daarmee was het een van de meest voorkomende beeldverhoudingen. Bijgevolg werd fullscreen de naam.
Je zult zien dat oudere video's een vierkanter beeld hebben dan video's van nu. Films in de bioscoop stapten relatief vroeg af van de 4:3 verhouding, maar televisietoestellen bleven in die verhouding tot het begin van de jaren 2000.
Deze verhouding dient weinig ander doel dan op nostalgie gebaseerde artistieke verwennerij in het moderne tijdperk. Zack Snyder gebruikte deze techniek in Justice League (2021). MCU-show WandaVision gebruikte deze techniek ook als een manier om een eerbetoon te brengen aan de begindagen van televisie.
2.35:1 (CinemaScope)
Op een gegeven moment besloten filmmakers de beeldverhouding van hun films uit te breiden. Dit was gebaseerd op de constatering dat het menselijk zicht veel breder is dan 4:3, dus film zou die ervaring moeten accommoderen.
Dit resulteerde in de creatie van superbreedbeeldformaten waarbij drie standaard 35mm-filmcamera's een film tegelijkertijd projecteerden op een gebogen scherm. De techniek werd CineScope genoemd. De beeldverhouding blies de cinema nieuw leven in.
CineScope leverde nieuwe ultrabrede beelden die in die tijd een spektakel waren. Het was een radicale verandering ten opzichte van de vorige standaard beeldverhouding van 4:3. Het meeste publiek had nog nooit zoiets gezien. Hiermee nam breedbeeld de overhand en veranderde voor altijd de manier waarop video's werden gefilmd.
Het was gebruikelijk dat frames vervormd waren, en gezichten en voorwerpen leken soms dikker of breder. Maar het was onbeduidend in die tijd. De heerschappij ervan duurde echter niet lang, want er werd overgestapt op minder dure middelen. De eerste animatiefilm die in dit formaat werd uitgebracht was Lady and the Tramp (1955).
16:9 of 1.78:1
De meest gebruikte beeldverhouding vandaag is 16:9. Het is de standaardverhouding geworden voor de meeste schermen, van laptops tot smartphones. Ook bekend als 1,77:1/1,78:1. Deze beeldverhouding werd ontwikkeld in de jaren tachtig en negentig, maar werd pas halverwege de jaren 2000 algemeen toegepast.
Het werd in 2009 populair als een middenweg tussen de 4:3 en CineScope. Dankzij het rechthoekige frame kon zowel 4:3 als breedbeeldinhoud comfortabel binnen het veld passen. Hierdoor konden films met andere beeldverhoudingen comfortabel letterboxed of pillarboxed worden. Het veroorzaakt ook minimale kromming en vervorming van beelden wanneer je een 4:3 of 2,35:1 bijsnijdt.
De meeste kijkers bekijken inhoud op 16:9 schermen, dus opnamen in deze verhouding zijn altijd een goed idee. Dit geldt echter niet voor films, want die worden gefilmd in 1,85 (en sommige in 2,39).
1.85:1
Het standaard breedbeeldformaat in de bioscoop is 18,5:1. Het is qua formaat redelijk vergelijkbaar met 16:9, hoewel iets breder. Hoewel het meest gebruikelijk voor speelfilms, zijn veel tv-programma's die streven naar een filmische look ook opgenomen in 1,85:1. Er is enige letterboxing bij vertoning buiten een theater, maar omdat deze vorm goed past, zijn de balken aan de boven- en onderkant vrij klein. Sommige Europese landen hebben 1,6:1als de standaard beeldverhouding voor breedbeeld.
De 1,85 breedbeeldverhouding staat erom bekend dat deze hoger is dan de andere. Dit maakt het de keuzeverhouding voor video's die zich willen concentreren op personages en objecten in de lengte. 1,85:1 is bijvoorbeeld de beeldverhouding van Greta Gerwigs Little Women (2020).
2.39:1
In moderne bioscopen blijft 2,39:1 de breedste beeldverhouding. Dit formaat, ook wel anamorf breedbeeld genoemd, creëert een esthetiek die gewoonlijk wordt geassocieerd met hoogwaardige dramatische speelfilms. Dankzij het brede gezichtsveld is dit de beste beeldverhouding voor landschapsopnamen, omdat het meer details oplevert. Daarnaast blijft het populair bij documentaires over wilde dieren, animaties en stripverhalen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog ontwikkelde Frankrijk de eerste anamorfe lenzen, die de bemanningen van militaire tanks een groter gezichtsveld boden. Dit niveau van complexiteit is echter niet langer relevant, aangezien moderne digitale camera's in staat zijn om naar believen verschillende dimensies na te bootsen. Blade Runner 2049 maakte onlangs gebruik van een 2,39:1 beeldverhouding.
1:1
Een beeldverhouding van 1:1 wordt ook wel het vierkante formaat genoemd. 1:1 is natuurlijk een perfect vierkant. Sommige middenformaatcamera's maken gebruik van dit formaat.
Hoewel hij zelden wordt gebruikt voor films, won hij aan populariteit toen Instagram hem als standaard beeldverhouding invoerde bij de lancering in 2012. Sindsdien hebben andere sociale media-apps voor het delen van foto's de verhouding overgenomen, waaronder Facebook en Tumblr.
Sociale mediaplatforms worden echter meer aangepast voor bredere beeldverhoudingen. De standaard beeldverhouding verschuift weer naar 16:9. Bijna alle Instagram stories en reels worden opgenomen in 16:9. Daarnaast worden camera's en apps vriendelijker voor traditionele filmbeeldverhoudingen.
1.37:1 (Academy ratio)
Aan het einde van het stille tijdperk in 1932 standaardiseerde de Academy of Motion Picture Arts and Sciences de beeldverhouding van films tot 1,37:1. Dit was slechts een kleine afwijking van de beeldverhouding van stille films. Dit werd gedaan om een soundtrack op een spoel onder te brengen zonder een verticaal frame te creëren.
In moderne films wordt deze techniek zelden gebruikt, maar een paar jaar geleden verscheen ze in The Grand Budapest Hotel. Regisseur Wes Anderson gebruikte 1.37:1 naast twee andere beeldverhoudingen om drie verschillende perioden weer te geven.
Welke verhoudingen moet ik gebruiken?
Een beeldsensor op een camera bepaalt de standaard beeldverhouding voor een video. Met moderne camera's kun je echter naar believen verschillende beeldverhoudingen kiezen, wat een echte aanwinst is voor filmmakers.
De keuze van de beeldverhouding hangt voornamelijk af van de samenstelling van uw camera en het type en doel van de video's die u wilt maken. Voor het maken van panoramische landschappen is bijvoorbeeld een breed gezichtsveld nodig, waarvoor 16:9 en andere breedbeeldverhoudingen geschikter zijn. Als u daarentegen foto's maakt voor Instagram, moet u in 1:1 filmen. Als u echter niet zeker bent, kunt u het beste kiezen vooropnemen in 16:9.
De breedbeeld verhoudingen zijn het beste voor video omdat ze breder zijn dan ze hoog zijn. Met 16:9 kun je horizontaal meer in je beeld passen terwijl je je snel kunt aanpassen aan gangbare beeldverhoudingen. Terwijl de 4:3 beeldverhouding nog steeds gangbaar is bij foto's omdat het beter is voor afdrukken, is het al een tijdje minder populair bij het maken van films.
Het bijsnijden van video's kan leiden tot kwaliteitsverlies, dus als u van plan bent vaak van aspectratio te veranderen, is het verstandig om een camera met volledig beeld te gebruiken voor uw filmbehoeften. Op die manier kunt u uw foto bijsnijden en toch de kwaliteit ervan behouden en hoeft u zich geen zorgen te maken over de ruis, korrel en vervorming die gepaard gaan met het aanpassen van het formaat.
Veel filmmakers knutselen met verschillende beeldverhoudingen om vooral creatieve redenen. Om praktisch te blijven, maken ze soms opnamen in een "veilige" beeldverhouding, zodat je later minder hoeft bij te snijden.
De beeldverhouding van je afbeelding aanpassen
Wanneer u uw foto of video opneemt in een beeldverhouding die niet overeenkomt met het platform waarop hij staat, kan het beeld worden bijgesneden of vervormd.
Videografen moeten soms de beeldverhouding van een video wijzigen door deze bij te snijden. Met het bijsnijdhulpmiddel van Clideo.com kunt u bijvoorbeeld de beeldverhouding wijzigen nadat de video is opgenomen. U kunt zelfs de exacte afmetingen van uw video opgeven als u geen van de traditionele beeldverhoudingen wilt. Het heeft ook presets voor sociale media waarmee u de beeldverhouding van uw video kunt aanpassen aan die vanAls u uw beeldverhouding verandert, is het essentieel om te onthouden dat verschillende formaten de opmaak en de grootte van uw afbeelding beïnvloeden, dus wees altijd voorzichtig.
Misschien wilt u ook Hoe de beeldverhouding in Premiere Pro te veranderen
Laatste gedachten
U bent misschien al vaak met beeldverhouding in aanraking gekomen. Toch hoeft u het waarschijnlijk nooit serieus te nemen totdat u gaat filmen. Beeldverhouding is een essentiële variabele voor iedereen die probeert te filmen. Het bepaalt hoe mensen uw films consumeren en hoe ze ermee omgaan.
Als u het formaat van een foto of video moet aanpassen aan een ander scherm of platform, is het essentieel om te weten wat een beeldverhouding is en wat de soorten en toepassingen zijn. Nu u zich niet meer hoeft af te vragen: wat betekent beeldverhouding? U bent klaar om te beslissen welke beeldverhouding u zult willen gebruiken. We hopen u te hebben geholpen bij uw beslissing welke de juiste is voor u.
