وقتی از میکروفون استفاده می کنید، الگوی قطبی که انتخاب می کنید بر نحوه دریافت و ضبط صدا تأثیر می گذارد. در حالی که امروزه انواع مختلفی از الگوهای قطبی موجود در میکروفون ها وجود دارد، محبوب ترین نوع آن الگوی یک طرفه است.

این نوع الگوی قطبی از نظر جهت حساس است و صدا را از یک منطقه در فضا، یعنی از جلو می گیرد. از میکروفون به عنوان مثال، این در تضاد با میکروفون های همه جهته است که صدا را از اطراف میکروفون دریافت می کنند.

در این پست، میکروفن های یک طرفه، نحوه کار آنها، مزایا و معایب آنها را بررسی خواهیم کرد. به یک الگوی قطبی همه جهته، و نحوه استفاده از آنها.

بنابراین، اگر مطمئن نیستید که برای اجرای زنده یا جلسه ضبط بعدی خود یک میکروفون حساس جهت دار انتخاب کنید، پس این پست برای شما مناسب است!

مبانی میکروفن های تک جهتی

میکروفون های تک جهتی که به آنها میکروفن های جهت دار نیز گفته می شود، صدا را از یک جهت دریافت می کنند، یعنی یک الگوی قطبی دارند (به زیر مراجعه کنید) که برای تمرکز بر روی آن طراحی شده است. صدایی که از یک جهت خاص می آید در حالی که صداهای جهات دیگر را حذف می کند.

این میکروفون ها برخلاف میکروفون های همه جهته هستند که همزمان صدا را از چندین جهت دریافت می کنند. به این ترتیب، آنها در شرایطی ترجیح داده می‌شوند که یک منبع صوتی تنها در کانون صوتی زنده یا جلسات ضبط بدون برداشتن زیاد باشد.محیط یا نویز پس‌زمینه.

الگوهای قطبی

الگوهای قطبی میکروفن - که به آنها الگوهای برداشت میکروفون نیز گفته می‌شود - منطقه‌ای را که میکروفون صدا را از آن دریافت می‌کند، توصیف می‌کند. انواع مختلفی از الگوهای قطبی در میکروفون های مدرن مورد استفاده قرار می گیرد که محبوب ترین آنها انواع جهت دار است.

انواع الگوهای قطبی

متداول ترین انواع الگوهای قطبی عبارتند از:

به خاطر داشته باشید که الگوی قطبی میکروفون حدود فراتر از موقعیت مکانی آن نسبت به منبع صدا - همانطور که پل وایت، پیشکسوت صنعت صوتی، می گوید:

الگوی قطبی بهینه را برای کار انتخاب کنید، و در نیمه راه برای ثبت یک ضبط عالی هستید.

الگوهای قطبی جهت دار

در حالی که الگوی قطبی کاردیوئید رایج ترین نوع الگوی جهتی است (در مورد الگوی دو جهته پشت به پشت قرار می گیرد)، تغییرات دیگری نیز وجود دارد. :

• Super-Cardioid — این یک الگوی قطبی جهت دار محبوب است که مقدار کمی صدا را از پشت میکروفون و همچنین ناحیه ای به شکل قلب در جلوی آن می گیرد. ناحیه باریک جلوفوکوس نسبت به کاردیوئید.
• هیپرکاردیوئید - این شبیه به سوپرکاردیوئید است، اما ناحیه‌ای حتی باریک‌تر از فوکوس جلویی دارد که در نتیجه یک میکروفون جهت‌دار بسیار (به عنوان مثال، "هایپر") ایجاد می‌شود.
• Sub-cardioid - باز هم، این شبیه به super-cardioid است، اما با یک منطقه وسیع‌تر از فوکوس جلو، به عنوان مثال، جهتی که جایی بین یک الگوی کاردیوئید و یک الگوی همه جهته است.

هر دو الگوی سوپر و هایپرکاردیوئید ناحیه باریک تری از فوکوس جلویی را نسبت به کاردیوئید ارائه می دهند، و به این ترتیب، در موقعیت هایی که می خواهید صدای محیطی کمتر و جهت گیری قوی می خواهید، البته با مقداری پیکاپ، مفید هستند. از عقب. آنها نیاز به موقعیت یابی دقیق دارند، اما اگر یک خواننده یا بلندگو در حین ضبط خارج از محور حرکت کند، ممکن است کیفیت صدای شما تحت تأثیر قرار گیرد.

ساب کاردیوئید نسبت به انواع سوپر و هایپر تمرکز کمتری دارد. برای یک منبع صدای گسترده مناسب تر است و صدای طبیعی تر و بازتر را ارائه می دهد. با این حال، با توجه به ماهیت بازتر این الگوی پیکاپ، بیشتر مستعد بازخورد است.

چگونه میکروفن های جهت دار کار می کنند

جهت یک میکروفون با طراحی کپسول آن تعیین می شود، به عنوان مثال. ، بخشی که حاوی مکانیسم حساس به صدا است، معمولاً شامل یک دیافراگم است که در پاسخ به امواج صوتی می لرزد.

طراحی کپسول میکروفون

دو نوع اصلی از کپسول وجود دارد.طراحی:

1. کپسول های فشار - فقط یک طرف کپسول به روی هوا باز است، به این معنی که دیافراگم به امواج فشار صوتی که از هر جهت می آیند پاسخ می دهد (این به این دلیل است که هوا خاصیت اعمال فشار را دارد. به طور مساوی در همه جهات.)
2. کپسول های گرادیان فشار - هر دو طرف کپسول به روی هوا باز هستند، بنابراین امواج فشار صوتی که از یک طرف وارد می شوند با اختلاف کمی (یعنی گرادیان) از طرف دیگر خارج می شوند. ) در فشار هوا.

کپسول های فشار در میکروفون های omni استفاده می شوند زیرا به صدایی که از همه جهات می آید پاسخ می دهند.

کپسول های گرادیان فشار در میکروفون های جهت دار به عنوان اندازه استفاده می شوند. گرادیان با توجه به زاویه منبع صدا متفاوت است و این میکروفون ها را نسبت به جهت گیری حساس می کند.

مزایای میکروفن های تک جهتی

یکی از مزایای اصلی میکروفون جهت دار، ناحیه پیکاپ متمرکز آن است. . این بدان معناست که صداهای ناخواسته یا نویز پس‌زمینه را دریافت نمی‌کند.

این در شرایطی مفید است که صدا از ناحیه‌ای باریک نسبت به میکروفون می‌آید، مانند هنگام سخنرانی یا سخنرانی، یا اگر صدا وجود دارد. یک باند مستقیماً در جلوی میکروفون شما.

از دیگر مزایای میکروفون های یک طرفه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بهره بالا نسبت به بازخورد در مقایسه با میکروفون های omni، زیرا حساسیت بیشتری به صدای مستقیم از یک میکروفون وجود دارد. منطقه باریک در فضا.
• حساسیت کم به نویز پس زمینه یاصداهای محیطی ناخواسته.
• جداسازی کانال بهتر در حین ضبط، با توجه به نسبت بهتری که میکروفون صدای مستقیم را نسبت به صداهای غیرمستقیم در مقایسه با میکروفون های omni دریافت می کند.

معایب تک جهتی میکروفون

یکی از معایب عمده میکروفون جهت دار، اثر مجاورت آن است، یعنی تاثیری که بر پاسخ فرکانسی آن در حین نزدیک شدن به منبع صدا دارد. این منجر به پاسخ بیس بیش از حد در هنگام نزدیک شدن به منبع می شود.

به عنوان مثال، یک خواننده به دلیل نزدیک شدن به یک میکروفون جهت دار، به دلیل نزدیک شدن به یک میکروفون جهت دار، متوجه واکنش بیس بالاتری می شود. این ممکن است در برخی موقعیت‌ها مطلوب باشد، مثلاً اگر بیس اضافی لحن عمیق و خاکی به صدای خواننده اضافه کند، اما زمانی که به تعادل تن صدا نیاز است، نامطلوب است.

از دیگر معایب میکروفون‌های جهت دار عبارتند از:

• در ناحیه بیس پاسخ فرکانسی نسبت به اکثر میکروفون‌های omni تا حدودی کمبود دارد.
• محیط یا صداهای دیگری را که حسی از تنظیمات میکروفون را به تصویر می‌کشند ضبط نمی‌کند. در حال استفاده است.
• هنگامی که در محیط های بیرونی استفاده می شود، با توجه به طراحی کپسول آن (به عنوان مثال، در هر دو انتها باز است و به هوا اجازه عبور می دهد.) حساس تر است.

چگونه از میکروفون جهت دار استفاده کنید

روشی که یک میکروفون جهت دار ساخته می شود، به عنوان مثال، برای تولید الگوی قطبی جهت دار آن، نتایج خاصی را به همراه دارد.ویژگی هایی که هنگام استفاده از یکی از آنها ارزش آگاهی از آنها را دارد. بیایید به دو مورد از مهمترین آنها نگاه کنیم.

واکنش فرکانس

میکروفون های همه جهته به دلیل حساسیت ثابت خود در طیف وسیعی از فرکانس ها شناخته شده اند، اما برای میکروفون جهت دار، گرادیان فشار است. مکانیزم به این معنی است که در فرکانس‌های پایین در مقابل بالا حساسیت‌های متفاوتی دارد. به ویژه، در فرکانس‌های پایین تقریباً غیر حساس است.

برای مقابله با این، سازندگان دیافراگم یک میکروفون جهت‌دار را بسیار بیشتر به فرکانس‌های پایین پاسخ می‌دهند. با این حال، در حالی که این به مبارزه با تمایلات مکانیسم گرادیان فشار کمک می کند، منجر به حساسیت به صداهای فرکانس پایین ناخواسته ناشی از ارتعاشات، سروصدا، باد و ترکیدن می شود.

اثر مجاورت

یک ویژگی امواج صوتی این است که انرژی آنها در فرکانسهای پایین بسیار سریعتر از فرکانسهای بالا تلف می شود و این با نزدیکی به منبع متفاوت است. این همان چیزی است که باعث اثر مجاورتی می شود.

با توجه به این اثر، سازندگان ویژگی های فرکانس میکروفون جهت دار را با نزدیکی خاصی در ذهن طراحی می کنند. در هنگام استفاده، اگر فاصله تا منبع با چیزی که برای آن طراحی شده متفاوت باشد، پاسخ تونال میکروفون ممکن است بیش از حد "بومی" یا "نازک" به نظر برسد.

بهترین تکنیک ها

با این ویژگی ها در توجه داشته باشید، در اینجا چند تکنیک برتر برای استفاده در هنگام استفاده از aمیکروفون جهت دار:

• از یک پایه شوک خوب برای به حداقل رساندن حساسیت به اختلالات فرکانس پایین، مانند ارتعاشات استفاده کنید.
• از کابل سبک و انعطاف پذیر برای به حداقل رساندن بیشتر لرزش ها استفاده کنید (از آنجایی که سفت است. کابل‌های سنگین‌تر ارتعاشات را راحت‌تر منتشر می‌کنند.)
• از شیشه جلو برای کاهش صدای باد (اگر در فضای باز) یا مواد منفجره استفاده کنید.
• میکروفون‌ها را تا جایی که می‌توانید در حین استفاده در سمت منبع صدا قرار دهید.
• در نظر بگیرید که کدام یک از الگوهای قطبی جهتی با نیازهای شما مطابقت دارد، به عنوان مثال، کاردیوئید، فوق العاده، هایپر، یا حتی دو جهته.

هنوز مطمئن نیستید که کدام میکروفون را انتخاب کنید؟ ما یک راهنمای جامع تهیه کردیم که در آن میکروفون های یک طرفه و همه جهته را با جزئیات مقایسه می کنیم!

نتیجه‌گیری

در این پست، میکروفون‌های یک جهته را بررسی کرده‌ایم، یعنی میکروفون‌هایی که دارای الگوی قطبی جهت‌دار هستند. در مقایسه با یک الگوی قطبی غیر جهتی (همه جهتی)، این میکروفون ها دارای ویژگی های زیر هستند:

• جهت متمرکز و جداسازی کانال بهتر
• بهره بالا برای منبع صدا نسبت به بازخورد یا نویز محیط
• استعداد بیشتر به فرکانس‌های پایین

با توجه به ویژگی‌های آنها، دفعه بعد که یک میکروفون را برای موقعیتی انتخاب می‌کنید که جهت‌پذیری مهم است، به عنوان مثال، زمانی که یک الگوی پیکاپ همه‌جهت ایجاد می‌شود. در نویز بیش از حد محیط، یک میکروفون جهت دار ممکن است همان چیزی باشد که شما نیاز دارید.