به نظر می‌رسد امروزه اینترنت بی‌سیم در همه جا وجود دارد. کسب و کارها آن را به عنوان یک مزیت برای کارکنان و مشتریان ارائه می کنند. مردم رمزهای عبور بی سیم خود را در اختیار بازدیدکنندگان خانه هایشان قرار می دهند. زمانی که دستگاه‌های ما ممکن است به اینترنت دسترسی نداشته باشند، این راهی است که ما را متصل نگه می‌دارد.

آیا شخصی مانند مالک Wi-Fi می‌تواند کارهایی که شما در اینترنت انجام می‌دهید را ببیند، حتی اگر در حالت ناشناس مرور می‌کنید؟ پاسخ این است: بله!

من آرون هستم، حرفه ای و علاقه مند به فناوری با بیش از 10 سال کار در امنیت سایبری و فناوری. من مدافع امنیت شبکه و حریم خصوصی هستم. آگاهی از نحوه ایمن سازی مرور و بهبود حریم خصوصی بهترین راه برای حفظ امنیت آنلاین شماست.

در این پست توضیح خواهم داد که چرا حالت ناشناس مرور اینترنتی شما را پوشش نمی دهد. ، چگونه فعالیت مرور شما می تواند توسط ارائه دهندگان Wi-Fi ثبت شود، و چه کاری می توانید برای جلوگیری از این اتفاق انجام دهید.

Key Takeaways

• Incognito فقط از ذخیره دستگاه شما جلوگیری می کند. تاریخچه مرور.
• بر اساس نحوه کار اینترنت، تمام زیرساخت های پایین دستی فعالیت مرور شما را ثبت می کنند.
• تنها راه برای جلوگیری از مشاهده فعالیت مرور شما توسط مالک Wi-Fi استفاده از مرورگری که به طور خاص برای مخفی کردن آن یا با استفاده از VPN طراحی شده است.

ناشناس چیست؟

Incognito (Chrome)، InPrivate (Edge) یا مرور خصوصی (Safari، Firefox) هستندگزینه های مرورگر اینترنت که جلسه مرور اینترنت شما را در جلسه ای باز می کنند که:

• سابقه مرور شما را ذخیره نمی کند
• کوکی ها را در دسکتاپ شما جمع آوری یا ذخیره نمی کند
• از ردیاب‌های سایت از مرتبط کردن فعالیت مرور با حساب‌های آنلاین شما جلوگیری می‌کند (مگر اینکه با آن حساب‌ها وارد شوید).

این گزینه‌های مرور خصوصی به شما امکان می‌دهند پنجره‌ای را باز کنید، همانطور که می‌خواهید مرور کنید، و سپس ببندید. جلسه خود را در رایانه بدون ذخیره اطلاعات شما در رایانه. این به ویژه زمانی مفید است که از یک رایانه عمومی یا مشترک دیگر استفاده می‌کنید و نمی‌خواهید اطلاعات شما در آن رایانه ذخیره شود.

چرا حالت ناشناس فعالیت مرور را از صاحبان Wi-Fi پنهان نمی‌کند؟

هنگامی که به Wi-Fi متصل می شوید:

• کامپیوتر شما به یک "نقطه دسترسی بی سیم" (یا WAP) متصل می شود که یک ایستگاه رادیویی است که داده ها را دریافت و به رایانه شما ارسال می کند. کارت Wi-Fi
• WAP بطور فیزیکی به یک روتر متصل است که به نوبه خود دسترسی به اینترنت را فراهم می کند

این اتصالات در سطح بسیار انتزاعی شبیه به این هستند:

در واقعیت، اتصالات بسیار پیچیده تر هستند، با سرورهای اضافی و سخت افزار مسیریابی در ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP)، کارگزار سرویس نام دامنه (DNS)، ارائه دهنده میزبانی وب سایت، و سایر خدمات جانبی توسط وب سایت تماس گرفته شده است. ملاحظات مربوط به مالک وای فای به تمام آن نکات مربوط می شودتعامل نیز

وقتی از یک وب سایت بازدید می کنید، اطلاعاتی را از آن سایت - یا بهتر است بگوییم، سرورهایی که آن سایت را ذخیره می کنند - درخواست می کنید و آن سرورها اطلاعاتی را از شما درخواست می کنند. به طور خاص، سایت می پرسد: آدرس شما چیست تا بتوانم داده ها را برای شما ارسال کنم؟

این آدرس IP یا پروتکل اینترنت نامیده می شود. سرور سایت آن داده ها را می خواهد تا بتواند اطلاعات مورد نیاز برای مشاهده سایت را برای شما ارسال کند. هر بار که روی یک پیوند کلیک می‌کنید، هر بار که ویدیو را پخش می‌کنید، یا هر بار که به موسیقی آنلاین گوش می‌دهید، این اتفاق می‌افتد.

در جایی که از Wi-Fi استفاده می‌کنید، روتر یک آدرس عمومی به دنیا ارائه می‌کند تا اطلاعات بتواند راه بازگشت به تو را پیدا کند سپس تجهیزات شبکه پشت روتر آن را از طریق یک آدرس IP داخلی و محلی به رایانه شما تجزیه می کند.

ممکن است همه اینها بسیار پیچیده به نظر برسد، اما در واقع همان سیستمی است که ما برای ارسال نامه های حلزونی استفاده می کنیم. من فکر می‌کنم این یک تشبیه خوب برای این است که چرا حالت ناشناس فعالیت مرور شما را از یک مالک Wi-Fi پنهان نمی‌کند.

وقتی نامه ارسال یا دریافت می کنید، معمولاً دو آدرس روی آن وجود دارد: آدرس گیرنده و آدرس برگشت. همچنین دارای نام و آدرس خیابان است. این آدرس ها همان آدرس های IP هستند. نام روی پاکت به گیرندگان این امکان را می دهد که نامه را به مخاطب خاص، که مانند یک آدرس IP محلی است، بدهند، در حالی که آدرس خیابان اجازه می دهد تا آن را به یک صندوق پستی که مانند یک IP عمومی است تحویل دهد.نشانی.

بیشتر وب‌سایت‌های موجود در اینترنت از HTTPS استفاده می‌کنند که نسخه امن پروتکل HTTP است. این مانند پاکت است که محتویات خاص درخواست را پنهان می کند. بنابراین فقط فرستنده و گیرنده می توانند داخل را ببینند، اما همه می دانند چه کسی چه چیزی و به کجا ارسال می کند. برخی از گروه‌های زنجیره مانند USPS، FedEx، UPS و DHL حتی از این اطلاعات عکس می‌گیرند! این مانند فایل‌های گزارش روی سرور است که فعالیت‌ها را روی سرور ثبت می‌کنند.

هر بار که از یک وب‌سایت بازدید می‌کنید یا روی پیوندی کلیک می‌کنید، عملاً نامه‌ای ارسال می‌کنید که محتوای متفاوتی را پس می‌خواهید. سپس وب سایت آن محتوا را در اختیار شما قرار می دهد. حالت ناشناس به طور مؤثری به شما امکان می‌دهد تمام حروف و پاکت‌هایی را که در پایان جلسه مرور دریافت می‌کنید، وقتی پنجره را می‌بندید، خرد کنید. این امکان را برای واسطه‌های بین شما و وب‌سایت از ثبت درخواست‌هایی که و در چه زمانی انجام داده‌اید حذف نمی‌کند.

بنابراین نه تنها مالک Wi-Fi می تواند فعالیت مرور شما را ببیند، بلکه حتی ممکن است در حال ضبط آن باشد. برای Wi-Fi شرکتی، این یک استاندارد de facto است. برای Wi-Fi عمومی یا خانگی، ممکن است کمتر رایج باشد. من شخصاً از Raspberry Pi با PiHole در شبکه خانگی خود برای مسدود کردن تبلیغات استفاده می کنم. یکی از ویژگی هایی که دارد، ثبت ترافیک مرور است.

چگونه فعالیت مرور را از صاحبان Wi-Fi پنهان کنید؟

چند راه آسان برای انجام این کار وجود دارد. در حالی که قرار نیستنحوه انجام این کار را در اینجا ارائه می کنم، من اطلاعاتی در مورد اینکه چگونه آن فناوری ها فعالیت مرور را از مالک Wi-Fi پنهان می کنند، ارائه خواهم کرد.

روش 1: استفاده از مرورگری مانند Tor

مرورگر Tor که به عنوان مرورگر پیاز نیز شناخته می شود، از اتصال همتا به همتا برای پنهان کردن فعالیت مرور استفاده می کند. Tor یک شبکه آدرس دهی امن ایجاد می کند، بنابراین همه درخواست ها به شبکه Tor می روند و از آن باز می گردند.

سایر اعضای شبکه Tor از نظر تئوری می توانند فعالیت مرور شما را ببینند، اما این فعالیت مرور در زیر لایه های متعدد انتقال پنهان است و انجام این کار را بسیار دشوار می کند.

با استفاده از قیاس نامه، نامه ای را در داخل نامه ای خطاب به Tor ارسال می کنید. Tor سپس آن را برای شخص دیگری می فرستد، کسی آن را برای شخص دیگری می فرستد و غیره. در نهایت، شخصی در خط آن را به Tor می‌فرستد تا همه چیز را باز کند و نامه اصلی را به وب‌سایت مورد نظر ارسال کند.

روش 2: استفاده از VPN

VPN یا شبکه خصوصی مجازی راهی برای مخفی کردن هویت خود در اینترنت است. با ایجاد یک اتصال ایمن بین رایانه یا دستگاه تلفن همراه شما و یک سرور در جایی از جهان کار می کند.

پس تمام ترافیک اینترنت شما از طریق آن سرور هدایت می شود. سپس سرور از طرف شما از وب سایت ها داده می خواهد و آدرس آن را در اختیار آن سایت ها قرار می دهد. سپس اطلاعات را از طریق آن اتصال امن به شما منتقل می کند.

Wi-مالک Fi نامه های شما را به و از سرور VPN می بیند، با درخواست واقعی وب سایت و پاسخ در نامه پنهان شده است.

نتیجه

صاحبان Wi-Fi (و سایر واسطه ها ) می تواند ببیند از چه سایت هایی بازدید می کنید، حتی اگر از حالت ناشناس استفاده می کنید.

شما باید حریم خصوصی و اقدامات امنیتی خود را افزایش دهید تا جلوی آن را بگیرید. چند گزینه مرورگر Tor یا onion و VPN هستند. مزایا و معایب آن خدمات نیز وجود دارد، بنابراین قبل از انجام این کار، واقعاً به این فکر کنید که چرا می‌خواهید فعالیت‌های مرور خود را مخفی کنید و چگونه می‌توانید آن را به بهترین نحو انجام دهید.

آیا از Tor یا VPN استفاده می‌کنید؟ چه اقدامات دیگری برای بهبود حریم خصوصی آنلاین خود دارید؟ در زیر به من اطلاع دهید!