صرف نظر از حوزه صوتی که در آن کار می‌کنید، چه پادکست یا ضبط‌های محیطی، باید بدانید که چگونه کیفیت صدای ضبط را بهبود ببخشید و میکروفون چگونه صدا را دریافت می‌کند. هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد: یک میکروفون عالی می تواند ضبط های آماتور را به صدای حرفه ای تبدیل کند.

به همین دلیل است که امروز مدتی را صرف برجسته کردن تفاوت بین میکروفون های همه جهته و یک طرفه می کنیم و تعریف می کنیم که کدام یک برای شما بهترین هستند. نیازهای خاص.

الگوهای برداشتن میکروفون

آیا می دانستید همه میکروفون ها الگوهای برداشت میکروفون دارند؟ الگوی پیکاپ میکروفون مشخص می کند که میکروفون در هنگام ضبط صداها از هر طرف چقدر معقول است. میکروفون‌ها می‌توانند صدا را از همه جای اطرافشان، از دو طرف یا فقط از یک طرف، ضبط کنند، در حالی که حساسیت کمتری نسبت به صدایی که از منابع خارج از محدوده آنها می‌آید.

در حالی که چندین گزینه الگوی پیکاپ وجود دارد، امروز ویژگی‌ها را تجزیه و تحلیل خواهیم کرد. و الگوهای قطبی میکروفن های یک طرفه و همه جهته، رایج ترین الگوهای میکروفون ضبط است.

میکروفون های یک طرفه

یک میکروفون یک طرفه که میکروفون جهت دار نیز نامیده می شود، دارای یک الگوی قطبی کاردیوئید است. الگوی قطبی میکروفون های جهت دار با شکل قلب نشان داده می شود زیرا می تواند صدا را به طور گسترده از سمت جلو، کمتر از سمت چپ و راست دریافت کند و به حداقل برسد.صدا از پشت میکروفن.

الگوی میکروفون کاردیوئید یک میکروفون یک طرفه می تواند فوق کاردیوئید یا هایپرکاردیوئید باشد که در جلو باریک تر می شود اما حساسیت کمی بیشتر در میکروفون ایجاد می کند. عقب و خیلی کمتر از طرفین. هنگام انتخاب میکروفون کاردیوئید یک میکروفون تک جهتی، مطمئن شوید که بهترین الگوی کاردیوئید را برای نیازهای خود انتخاب کرده اید.

شما باید از یک میکروفون یک طرفه برای ضبط صدای مستقیمی که از سمت جلو می آید استفاده کنید و از همه پس زمینه های دیگر اجتناب کنید. صدا. به همین دلیل است که یک میکروفون یک طرفه برای اتاق‌های درمان‌نشده خوب است، زیرا لازم نیست نگران باشید که میکروفون صداهای دیگری به جز منبع اصلی دریافت می‌کند.

یک میکروفون یک‌جهت نیز انتخاب خوبی برای ضبط‌های خارج از منزل برای ضبط است. یک صدا، یک صدای خاص با وضوح بیشتر و نویزهای کم به لطف اثر مجاورت. با این حال، مراقب باشید زیرا میکروفن های یک طرفه مستعد ضربه زدن و صدای باد هستند، بنابراین برای استفاده حداکثری از یک میکروفون جهت دار، یک شیشه جلو یا فیلتر پاپ توصیه می شود

Pros

• با عایق‌بندی صدای اتاق عالی است.

• اثر مجاورت بهتر.

• از نشت صدا جلوگیری می‌کند.

• باس و فرکانس های پایین را بهتر می گیرد.

معایب

• با باد، صداهای پاپ و اعوجاج مبارزه می کند.

• ضبط یک هدف متحرک سخت است.

• باید مراقب میکروفون باشیدقرار دادن.

میکروفون های همه جهته

برخلاف میکروفون های یک طرفه، یک میکروفون همه جهته صدای منبع را از همه طرف ضبط می کند. مهم نیست میکروفون را چگونه قرار می دهید. تا زمانی که به منبع صدا نزدیک باشد، از جلو یا عقب به یک اندازه خوب صدا می کند.

الگوی قطبی یک میکروفون omni شکل دایره ای دارد. این بدان معناست که از هر جهت حساس است و صداها را از هیچ زاویه ای کاهش نمی دهد. اگر اتاقی با درمان کمی دارید، یک میکروفون همه جهته تمام نویز اتاق را دریافت می کند و ضبط نهایی شما نیاز به کاهش نویز زیادی در پس از تولید دارد.

اما مزیت این است که شما می توانید میکروفون همه جانبه را در مرکز یک اتاق قرار دهید، و همه چیز را که در آن اتاق می گذرد ضبط می کند. با صداهای محیطی، میکروفون همه جهته بهترین گزینه برای ضبط صداهای محیط، دریافت صدای رودخانه و همچنین صدای حشرات و علف ها و برگ ها است که توسط باد حرکت می کنند.

یک میکروفون همه جهته، حساس است. از همه طرف، پنهان کردن صداهای پس زمینه از ضبط شده را به چالش می کشد. اما از آنجایی که آن‌ها نسبت به میکروفون‌های یک طرفه کمتر از اثر مجاورت رنج می‌برند، می‌توانند صدای باد، نویز ارتعاش و صداهای انفجاری را بهتر کنترل کنند.

از دیگر کاربردهای میکروفون همه‌جهت می‌توان به اجرای آکوستیک، گروه کر، ضبط استریو،کنسرت‌هایی که می‌خواهید تماشاگران و هر جزئیات را برای جلوه‌ای همه‌جانبه به تصویر بکشید، و کنفرانس‌ها.

حقوق‌ها

• میکروفون‌های همه‌جهت صداها را از جهات مختلف ضبط می‌کنند

• شما می توانید میکروفون های همه جهته را در هر موقعیتی قرار دهید و آنها صداها را به وضوح از هر جهت دریافت می کنند.

• باد پر سر و صدا، مواد منفجره و ارتعاش را کنترل می کند.

• یک انتخاب بهتر برای ضبط در طبیعت و ضبط استریو.

معایب

• اثر مجاورت با میکروفون های همه جهته پایین تر.

• بدون ایزوله اتاق.

• صدای ناخواسته، پژواک و ریورب بیشتری دریافت می کند.

میکروفن های تک جهتی در مقابل میکروفون های همه جهته: حکم

در مجموع، یک میکروفون یک جهته به دلیل اثر مجاورت، برای گرفتن فرکانس های پایین بهتر است. شما در برابر نویزها ایزوله بیشتری خواهید داشت، اما ممکن است با موقعیت و اعوجاج میکروفون مبارزه کنید. با این حال، اگر می‌دانید چگونه از این مشکلات جلوگیری کنید، جلسات صداگذاری، پادکست و آواز شما حرفه‌ای به نظر می‌رسد.

انتخاب یک میکروفون همه‌جهت به شما این امکان را می‌دهد که آن را وارونه در یک بازوی بوم، سمت راست رو به بالا قرار دهید. یک میکروفون ایستاده، و در حین راه رفتن در اطراف آن، صحبت کنید یا ساز بزنید. با این حال، آنها به احتمال زیاد نویز پس‌زمینه را ضبط می‌کنند.

امروزه یافتن میکروفون‌های خازنی با تنظیمات چند میکروفونی رایج است.حتی کنترل بیشتری روی میکروفون ضبط خود داشته باشید: اگر در موقعیت‌های مختلف کار می‌کنید و دوست ندارید با میکروفون‌های چند جهته یا یک طرفه حرکت کنید، یک گزینه خوب است.

اگر ترجیح می‌دهید یک میکروفون یک طرفه خوب برای همه داشته باشید. در شرایط، به دنبال تفنگ های ساچمه ای و میکروفون های پویا باشید. برای میکروفون های همه جهته، میکروفون های لاوالیر و خازن محبوب ترین گزینه ها هستند.

موفق باشید و خلاق باشید!